Nie wylejmy dziecka z kąpielą, czyli o zamieszaniu wokół ADHD
Ostatnio dość głośno zrobiło się wokół rzekomego przedśmiertnego stwierdzenia przez doktora Eisenberga, iż ADHD nie istnieje.
Niestety, kolejny raz przekonujemy się, że ludzie mają ogromną potrzebę doszukiwania się sensacyjnych wiadomości, natomiast niezbyt chętnie je weryfikują.
Bardzo mnie, osobiście, poruszyły tego typu działania. Wiem ile trudu kosztuje rodziców wychowanie dziecka z ADHD, jak ciężka i długotrwała jest to praca. Poproszono nas o wypowiedz w tej sprawie.
Oto ona: Czytaj dalej Nie wylejmy dziecka z kąpielą, czyli o zamieszaniu wokół ADHD
Wakacyjne wspomnienia
Lato coraz bliżej. 🙂
W zeszłym roku bawiliśmy się doskonale, trochę wspomnień:
obóz terapeutyczny Sulęczyno 2012
http://2.suleczyno-2012.adhd.org.pl/index.php/Wakacyjne-wspomnienia
O życiu w zgodzie
W krainie Symbiozum były dwa królestwa Ludos i Bakterios.
W jednym żyła zamożna rodzina, która bardzo dbała o wszelkie wygody. Rodzice starali się, aby dzieci były wszechstronnie wykształcone, zapewniali im najlepszych nauczycieli. Dzieci były uczone sztuki walki i wszelkich mniej lub bardziej przydatnych umiejętności.
W drugim królestwie było bardzo dużo mieszkańców. Byli mali, wszędobylscy i uwielbiali proste, zwyczajnie życie. Ich dzieci biegały całymi dniami po okolicy.
Fascynujące umysły — sawanci
Zespół sawanta (ang. Savant Syndrome) to niezwykła dysfunkcja mózgu, która polega na tym, że ludzie nim obdarzeni posiadają ponadprzeciętne zdolności. Na przykład, niektórzy sawanci dzięki doskonałej pamięci mechanicznej potrafią zapamiętać raz przeczytaną informację do końca życia.
Wśród sawantów jest bardzo wiele osób z autyzmem czy zespołem Aspergera. Dziecko, czy dorosły z tymi przypadłościami będący świadkiem jakiegoś wydarzenia jest w stanie, nawet po długim czasie, dokładnie określić czas, miejsce i okoliczności danego wydarzenia. Informacje przestawiane są bardzo precyzyjnie, z ogromną dbałością o szczegóły.
Gdy trudno zrozumieć – ogólne wskazówki dla osób z trudnościami w zakresie kompetencji społecznych
Ludzie słabo rozumiejący relacje międzyludzkie często żyją z boku grupy. Nie oznacza to jednak, że zawsze jest to ich wybór i że jest im z tym dobrze. Niejednokrotnie jest bowiem tak, że bardzo chcą zrozumieć reguły rządzące światem społecznym jednak nie potrafią znaleźć skutecznej metody. Niestety, mało kto to dostrzega i podejmuje jakikolwiek wysiłek, by im w tym pomóc. Wynika to z wielu rzeczy, ale między innymi z tego, że nadal bardzo mało ludzi ma świadomość, jakiego typu są to trudności. Ludzie z zespołem Aspergera często nie potrafią określić swoich potrzeb lub wystarczająco jasno ich zakomunikować. Obawiają się, że zostaną odrzuceni, wyśmiani lub wykorzystani. Zamykają się wskutek tego w swoim małym światku i marzą o wsparciu, zrozumieniu i akceptacji.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD, obsessive-compulsive disorder), nazywane też są nerwicą natręctw.O zaburzeniach mówimy, gdy mamy do czynienia za uporczywymi nawrotami myśli lub obrazów i przymusem wykonywania różnych czynności. Obsesyjne stany umysłu prowadzą do czynności natrętnych, rytualnych. Najczęściej występują pod postacią ciągłego mycia rąk, przymusu liczenia, czy też lękiem przed zachorowaniem. Szacuje się, że dotyka ono około 2% ludności.Charakterystyczne dla schorzenia jest to, że w niektórych momentach pacjent rozpoznaje, że obsesje lub kompulsje są przesadne i nieracjonalne. Obsesje lub kompulsje wywołują złe samopoczucie, pochłaniają dużo czasu (ponad godzinę dziennie), często też przeszkadzają w wykonywaniu pracy zawodowej czy też w zwykłych, codziennych działaniach i kontaktach społecznych.Podłoże Za OCD odpowiada pobudzenia jądra ogoniastego, jednego z jąder podstawy mózgu, do którego docierają pobudzenia z kory oraz dopaminowe projekcje z brzusznego obszaru nakrywki i istoty czarnej śródmózgowia. Zespół Touretta będący organicznym schorzeniem mózgu jest przykładem takiej nieprawidłowości. Zespól Tourette’a został po raz pierwszy odnotowany już w 1825 roku. Swoja nazwę zawdzięcza francuskiemu neurologowi Gillesowi de la Tourette, który w 1885 roku opisał pierwszy przypadek. U osoby nim dotkniętej co jakiś czas pojawia się kilkuminutowy przymus wykonywania niezamierzonych ruchów, tików, czy wypowiadania obscenicznych słów (koprolalia). Najpierw pojawia się poczucie przymusu, potem ruchy ciała i okrzyki. Ruchy są wynikiem pobudzenia skorupy, która ma projekcje do kory przedruchowej w płacie czołowym. Charakterystyczną cechą zespołu Tourette’a jest częste zmienianie się rodzajów i intensywności tików. OCD i zespół Tourette’a są wynikiem braku kontroli wyuczonych działań. Ciekawostki Sa dowody, ze pisarz Samuel Johnson i amerykanski koszykarz Mahmoud Abdul – Rauf cierpieli na zespół Tourette’a. Na podstawie materiałów historycznych rozważa się, czy na zespół Tourette’a cierpieli cesarz rzymski Klaudiusz, car Rosji Piotr I Wielki, cesarz Francji Napoleon, Molier lub Mozart.
|
Joanna
Joanna żyła w wielkim mieście. Była piękną kobietą, której los od maleńkości nie oszczędzał i zgotował jej dość przykre dzieciństwo. Doświadczenia braku zaufania do ludzi odbiły się na niej w ten sposób, iż nie dostrzegała ani swojej urody, ani zalet, które zachwycały otoczenie i sprawiały, że wielu młodzieńców daremnie do niej wzdychało.
Teoria umysłu — wprowadzenie
Teoria umysłu jest zdolnością do czytania w umyśle lub wiedzą o stanach mentalnych. W mózgu człowieka powstaje model służący do wyjaśniania i przewidywania zachowań własnych, a także innych ludzi. Chcąc wyjaśnić i przewidzieć rozmaite zachowania, odwołujemy się do intencji, uczuć, pragnień i przekonań, których nie potrafimy zobaczyć. Jednak jesteśmy przekonani i wnioskujemy o ich istnieniu i wpływie na zachowanie nasze oraz innych ludzi. Można zatem powiedzieć, że teoria umysłu to system pojęć i reguł, który pozwala ludziom przewidywać i wyjaśniać zachowania innych osób poprzez wykorzystywanie pamięci o nieobserwowalnych stanach umysłu tj. pragnieniach, przekonaniach, intencjach itp.
Lektura na temat zespołu Aspergera
Codzienność dziecka z zespołem Aspergera okiem rodzica i terapeuty to rodzaj wyjątkowego poradnika napisanego przez osoby, które na co dzień pokonują wiele trudności związanych z opisanym problemem. Autorki, prywatnie mamy dzieci z zespołem Aspergera, przybliżają codzienne życie takich właśnie rodzin. Książka, obok bogatej wiedzy teoretycznej przekazanej w przystępny sposób, zawiera praktyczne porady zilustrowane licznymi przykładami zaczerpniętymi z prawdziwych doświadczeń i przeżyć rodziców dzieci z zespołem Aspergera.